Stadion nam się otworzył...jeszcze tylko jedna trybuna i mała warszawska perełka nabierze rozmachu. Nie będę obiektywna, ale nawet ładne to nam wyszło:) nie to co po drugiej stronie Wisły - olbrzymi twór, który nas trawi każdego dnia.
Ale chciałam napisać o obserwacjach.
Wczoraj balowaliśmy na Woli, na dachu z pyszną pastą pomidorową, winem i tartą malinową. Taki taras to fajna sprawa, można oglądać gwiazdy i jak nie lubie miasta, jako tworu niezidentyfikowanego z anonimowymi ludźmi, to byłam pod wrażeniem :)
Zaś dziś rano idąc do pracy w świecie szklanych lodówek zauważyłam niezłą wystawkę. Otóż firma Neckermann reklamuje wycieczki w ciepłe kraje ustawiajc leżaki na chodniku z plażowym płotkiem dokoła a na leżakach piękna, zgrabna, opalona kobieta w bikini, a obok takież samo męskie wydanie...klimat trochę barbi i kena...Obserwowałam przechodniów, może jakaś połowa w ogóle ich dostrzegała i jak już to z taką miną lekkiej złości, może zazdrości, że tak można pracować...zjawisko niecodzienne w betonowym świecie.
Jadąc rowerem moje skupienie na pokonywaniu slalomem giantem porannych korków skutecznie zawęża widzenie świata.
Pojeździłam też trochę metrem, co o poranku jest ciekawym doświadczeniem. Nie jest tak, jak zimą, gdzie szpilkę trudno wcisnąć, a wręcz całkiem luźno i przyjemnie. W wagonikach jest niezła rewia, kobiety wyglądają zjawiskowo w swoich sukienkach, tunikach, z kolorowymi paznokciami oprawionymi w fajne sandałki, klapki itp. Można się gapić do woli. Generalnie to nadal manekinowaty świat, słuchawki, alienacja, ale taki zwiewny, wakacyjny i pachnący...