byliśmy

w Kazimierzu nad Wisłą i najbardziej podobała mi się...Wisła.

No może jeszcze wąwozy, urokliwe chałupy na pagórach, porośnięte pachnącym jaśminem, piwoniami i innymi rozkosznymi kwiatuchami.

Przyjemny był widok z góry Trzech Krzyży za 1zł, leżąc sobie w trawie.

Dając się prowadzić po tym maleńkim miasteczku trafiliśmy do urokliwej kafejki z pluszową sofą, mrożoną kawą w gniecionych szklankach, w oparach piwonii.

Renesansowe miasteczko tonęło w ludziskach, głównie z Warszawy, kiczu sprzedawanych malowideł i różności.

Mnóstwo tu kontrastów, rozbroił nas np.: kebab "pod psem" w rynku. Obok kapitalnych dwustuletnich chałup drewnianych, ładnych w proporcjach i zadbanych,  renesansowych kamieniczek, z koronkowymi zwieńczeniami, są tu też "gargamele" czyli bogate chałupy z wieżami, egzotycznymi ogrodami, od samego patrzenia zęby bolą. Czy nas porwał klimat? raczej coś innego, co ważne i działa nawet w prl-owskich ośrodkach turystycznych, za to z cudnym klimatem dokoła...