deser w Palermo

Kino się obudziło (ze snu niczego ciekawego), a my wróciliśmy do swoich tradycyjnych poniedziałków w Lunie. Wczoraj był Wenders i jego Palermo Shooting, nie wiadomo dlaczego przetłumaczone na spotkanie w Palermo. Nie jestem fanką Wima i chyba nigdy nie byłam, choć Lisbon Story zapisało mi się z tyłu głowy na zawsze. Ten wczorajszy poruszył mnie bardzo. Spojrzałam dziś na komentarze i jest morze całe negatywnych wypowiedzi, że kicha, że nudny, że tanie chwyty, ale są też typu: arcydzieło, wspaniały. Bliżej mi do tych drugich. Co mnie ujęło? hmmm na pewno kadry, kolory, Palermo jako miasto i sam temat, nauka uważności, wrażliwości, no i  dźwięki ...

może jeszcze takie.